ในอุตสาหกรรมเบรกเกอร์ นวัตกรรมด้านวัสดุชนิดใดที่สำคัญที่สุดในการปรับปรุงความต้านทานการสึกหรอและทนต่อแรงกระแทก

ในอุตสาหกรรมเบรกเกอร์ นวัตกรรมวัสดุหลักเพื่อปรับปรุงความต้านทานการสึกหรอและทนต่อแรงกระแทกส่วนใหญ่มีดังต่อไปนี้:

1. เหล็กแมงกานีสสูง (Magnese Steel): เหล็กแมงกานีสสูงขึ้นชื่อในเรื่องความเหนียวและฝีมือการผลิตที่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การกระทำของแรงกระแทกขนาดใหญ่หรือความเค้นจากการสัมผัส พื้นผิวของมันสามารถผ่านการชุบแข็งได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งช่วยเพิ่มความต้านทานต่อการสึกหรอได้อย่างมาก - เหล็กกล้าแมงกานีสสูงมีดัชนีการชุบแข็งในการทำงานสูงกว่าวัสดุอื่นๆ ซึ่งทำให้มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในส่วนประกอบที่ทนทานต่อการสึกหรอ เช่น หัวค้อนทุบ

2. เหล็กหล่อโครเมียมสูง: เหล็กหล่อโครเมียมสูงเป็นวัสดุที่ทนทานต่อการสึกหรอและมีคุณสมบัติต้านทานการสึกหรอได้ดีเยี่ยม แม้ว่าจะมีความเหนียวต่ำและมีแนวโน้มที่จะแตกหักง่าย แต่ก็มีความต้านทานการสึกหรอดีเยี่ยม และเหมาะสำหรับการใช้งานที่ต้องการความต้านทานต่อการสึกหรอสูง หัวค้อนทำลายที่มีฤทธิ์กัดกร่อน

3. เหล็กโลหะผสมคาร์บอนต่ำ: เหล็กโลหะผสมคาร์บอนต่ำสามารถปรับปรุงความแข็งและความเหนียวของวัสดุได้โดยการเพิ่มองค์ประกอบโลหะผสมในปริมาณที่เหมาะสม เช่น นิกเกิล โมลิบดีนัม วาเนเดียม ฯลฯ ดังนั้นจึงรักษาความต้านทานแรงกระแทกได้ดีในขณะที่ปรับปรุงความต้านทานต่อการเสียดสี

4. เหล็กแมงกานีสสูงพิเศษ: เหล็กแมงกานีสสูงพิเศษเป็นวัสดุที่ได้รับการปรับปรุงเพิ่มเติมโดยใช้เหล็กแมงกานีสสูง มีความแข็งและทนต่อการสึกหรอสูงกว่าในขณะที่ยังคงความเหนียวที่ดี เหมาะสำหรับสภาพแวดล้อมการบดที่รุนแรงมากขึ้น

5. หัวค้อน Bi-Metal: หัวค้อน Bi-Metal ผสมผสานวัสดุตั้งแต่สองชนิดขึ้นไปที่มีคุณสมบัติต่างกัน เช่น การรวมวัสดุที่ทนต่อการสึกหรอที่มีความแข็งสูงเข้ากับวัสดุฐานที่มีความเหนียวดีเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูง อายุการใช้งานยาวนานในสภาพแวดล้อมการกระแทกและการสึกหรอสูง

6. วัสดุเซรามิก: วัสดุเซรามิกมีความแข็งและความทนทานต่อการสึกหรอสูงมาก แต่ค่อนข้างเปราะ โดยปกติจะใช้ในสถานการณ์ที่ทนต่อการสึกหรอโดยเฉพาะ หรือใช้ร่วมกับวัสดุอื่นเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพโดยรวม